اختلال یادگیری و حافظه ناشی از تزریق داخل هیپوکمپی اسیداسکوربیک و اسکوربات اکسیداز در مدل ماز آبی موریس

سابقه و هدف: اسید اسکوربیک دارای طیف وسیعی از عملکرد ها در سیستم عصبی مرکزی از جمله نورومودیولاتور و آنتی اکسیدانی می باشد. آسکوربیک اسید با نوروترانسمیترهای دخیل در یادگیری و حافظه مداخله دارد. در این مطالعه اثر تزریق آن وآنزیم حذف کننده اش در ناحیه CA1 هیپوکمپ بر یادگیری و حافظه فضایی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی از 49 سر موش صحرایی نژاد ویستار (mg/kg 270-220)در قالب هفت گروه شامل: کنترل، شاهد (دریافت کننده حلال داروها)، اسکوربات اکسیداز (g/kgµ0.4 0.2,)، اسید اسکوربیک(g/kgµ 24،12) و اسکوربات اکسیداز غیرفعال(g/kgµ 0.2) استفاده شد. کانول گذاری دو طرفه در ناحیهCA1 هیپوکمپ با استفاده از دستگاه استریوتکسی انجام شد. بعد از یک هفته دوره ریکاوری تزریق داروها با حجم یک میکرولیتر با سرنگ همیلتون صورت گرفت. حافظه و یادگیری فضایی با استفاده از ماز آبی موریس اندازه گیری شد. یافته­ها: نتایج نشان داد اسید اسکوربیک در دوز g/kgµ 12 مسافت طی شده (1012.98±63.55)   و زمان (55.48±2.38) رسیدن به سکو پنهان را در مقایسه با کنترل(45.9±1.84) (633.33±18.46) افزایش می دهد (p<0/05). همچنین مسافت طی شده (1123.73±108.89) و تاخیر رسیدن به سکو پنهان (57.31±1.18) با دوز g/kgµ 24 اسید اسکوربیک در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (p<0.01). مشخص شد اسکوربات اکسیداز در هر دو دوز g/kgµ 0.2 (p<0.01) و g/kgµ 0.4 (p<0.001) مسافت و زمان رسیدن به سکو را نسبت به گروه کنترل افزایش می دهد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تزریق اسید اسکوربیک و آنزیم حذف کننده آن در ناحیه CA1 هیپوکمپ هر دو منجر به کاهش یادگیری و حافظه فضایی می گردد.